Χειμερινο ηλιοστασιο 2019

         Την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019 στις 04:19 ώρα Ελλάδας, στο κύκλο της Φύσης λαμβάνει χώρα ένα σημαντικό ετήσιο φαινόμενο, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε τη μικρότερη ημέρα του χρόνου και τη μεγαλύτερη νύχτα κάτι που σηματοδοτεί και την αστρονομική έναρξη του χειμώνα στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η Ελλάδα

         Γύρω από αυτό το ετήσιο αυτό φαινόμενο, καθιερώθηκαν πολλές γιορτές στην αρχαιότητα και το Παγανιστικό κόσμο, με πιο γνωστή το Yule. Σύμφωνα λοιπόν με το Παγανισμό, Yule  έχουμε όταν το σκοτεινό μισό του έτους μας εγκαταλείπει, δίνοντας τη θέση του στο φωτεινό μισό. Ξεκινώντας από το επόμενο πρωί κατά την ανατολή του ηλίου, ο ήλιος ανατέλλει λίγο ψηλότερα και παραμένει λίγο περισσότερο στον ουρανό κάθε μέρα. Γνωστή ως η νύχτα του Ηλιοστασίου ή ως η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, η «αναγέννηση» του ήλιου εορτάζεται ακόμα και σήμερα με μεγάλη χαρά.

         Σύμφωνα με τη παράδοση, στο Yule ο Βασιλιάς του Γκι παραδίδει τη ζωή του στον Δρύινο Βασιλιά του Φωτός και δίδυμο αδερφό του, ο οποίος κυβερνά το φωτεινό κομμάτι της χρονιάς από το Yule ως το Θερινό Ηλιοστάσιο. Και οι δύο κυβερνούν από μισό το κάθε έτος, και οι δύο αγωνίζονται για την εύνοια και την αγάπη της Θεάς και οι δύο παραδίδουν τη ζωή τους για την ευημερία της γης. Στην πραγματικότητα, είναι ένα. Τη νύχτα του Yule, οι πρόγονοί μας γιόρταζαν την αναγέννηση του Βασιλιά της Δρυός, του βασιλιά του Ήλιου, του δωρητή της ζωής που θα θέρμανε την παγωμένη Γη και από την ημέρα αυτή, θα έκανε τις μέρες να γίνουν μεγαλύτερες.

         Μια άλλη εκδοχή του μύθου των Βασιλιάδων είναι το τελετουργικό κυνήγι και το σκότωμα του Τρυποφράκτη. Ο Τρυποφράκτης, ο μικρός βασιλιάς του προηγούμενου Έτους, σκοτώνεται από τον Κοκκινολαίμη, Βασιλιά του ερχόμενου Έτους. Ο κοκκινολαίμης βρίσκει τον τρυποφράκτη να κρύβεται σε έναν κισσό (ή όπως σε μερικά μέρη της Ιρλανδίας - ένα θάμνο γκι) και τον σκοτώνει.

         Το Yule ως η περίοδος με τη μικρότερη ημέρα του χρόνου, και τη μεγαλύτερη νύχτα σχετίζεται άμεσα και με τη Θεά. Η Θεά γεννά τον Θεό αυτή τη στιγμή, που αντιπροσωπεύει την αναγέννηση του Φωτός. Είναι η εποχή του χρόνου, όπου τα πνεύματα της Γης ενθαρρύνονται να ξεκουραστούν, προετοιμαζόμενα για όλη τη σκληρή δουλειά που έχουν μπροστά τους ώστε να αναπληρώσουν τη Γη με τα φρέσκα άνθη της νέας ζωής, την ερχόμενη άνοιξη.

         Πολλοί εορτασμοί πραγματοποιούνταν και προς τιμήν των πνευμάτων του ξύλου. Τα δέντρα μεταφέρονταν στα σπίτια και διακοσμούνταν με καμπάνες, κεριά και έντονα χρωματιστά νήματα για να προσελκύσουν τα πνεύματα. Ψωμί, φρούτα και ξηροί καρποί κρέμονταν από τα κλαδιά για να παράσχουν τροφή στα πνεύματα. Το ομαδικό τραγούδι (κάλαντα) ήταν επίσης ένας τρόπος καθοδήγησης των πνευμάτων προς το καταφύγιο των σπιτιών και τα κούτσουρα του Yule ήταν αναμμένα για να παρέχουν ζεστασιά. Αυτός ο εορτασμός έχει προσαρμοστεί από την προγενέστερη παγανιστική του προέλευση και είναι γνωστός πια ως Χριστούγεννα.

        Παρακάτω θα βρείτε περισσότερες όμορφες ιδέες και προτάσεις από το WyrdWalker's Path, ώστε να τιμήσετε την ενέργεια του Yule, αναγεννώντας το εσωτερικό σας Φως
        (Κάντε κλικ στο κουμπί Download και αποθηκεύστε το αρχείο ως pdf στον υπολογιστή σας)

Ιδέες_για_το_yule_2019.pdf
File Size:	402 kb
File Type:	pdf

Download File

---

        Γυρνώντας πίσω στο παρελθόν, όπου ο παγανιστικός τρόπος εορτασμού του Yule ήταν ζωντανός θα δούμε πραγματικά θαυμαστές γιορτές. Φωτιές ανάβονταν στα χωράφια και αποδίδονταν τιμές και προπόσεις με μηλίτη και κακρυκεύματα στις καλλιέργειες και τα δένδρα. Τα παιδιά συνοδεύονταν από σπίτι σε σπίτι με δώρα μήλα και πορτοκάλια που είχαν πάνω τους μοσχοκάρφια, τα οποία είχαν τοποθετηθεί σε καλάθια από κλαδιά αειθαλών δέντρων και σιταρένιους μίσχους πασπαλισμένους με αλεύρι.

        Τα μήλα και τα πορτοκάλια παριστάνουν τον 'Ηλιο. Τα κλαδιά ήταν συμβολικά της αθανασίας (οι αειθαλή δέντρα ήταν ιερά στους Κέλτες επειδή δεν «πεθαίνουν» αντιπροσωπεύοντας έτσι την αιώνια όψη του Θεϊκού). Οι μίσχοι του σιταριού αντιπροσώπευαν τη συγκομιδή και το αλεύρι ήταν επιτυχία του θριάμβου, του φωτός και της ζωής. Το γκι και ο κισσός όχι μόνο διακοσμούσαν το εξωτερικό, αλλά και το εσωτερικό των σπιτιών, με την ελπίδα να έρθουν τα Πνεύματα της Φύσης και θα μπουν στη γιορτή. Ένα κλαδί με Γκι τοποθετούνταν κοντά στην πόρτα όλο το χρόνο ως μια συνεχή πρόσκληση στην καλή τύχη για να επισκεφτεί τους ενοίκους του σπιτιού. Το γκι χρησιμοποιούνταν επίσης ως διακοσμητικό. Αντιπροσώπευε τον σπόρο του Θείου, και το Καλοκαίρι, οι Δρυίδες θα ταξιδεύουν βαθιά μέσα στο δάσος για να το συλλέξουν.

        Η ενέργεια του Yule είναι μια καταπληκτική ενέργεια να συντονιστεί κανείς. Εκείνη τη νύχτα αγγίζουμε το βαθύτερο σκοτάδι της Ψυχής μας και αναγνωρίζουμε ότι ο Κύκλος της Ζωής δεν σταματά ποτέ. Έτσι λοιπόν από το μεγαλύτερο σκοτάδι περνάμε στο ολοένα και αυξανόμενο Φως, την Αγάπη, τη Θετικότητα, τη ροή. Είναι σημαντικό για εμάς να θυμόμαστε πως τίποτα δεν μένει παγωμένο για πάντα και πως τα πάντα κινούνται, ρέουν, αλλάζουν. Αφήστε αυτά τα όμορφα συναισθήματα να γεμίσουν τη καρδιά σας και την ύπαρξη σας.

Να έχετε ένα ευλογημένο Χειμερινό Ηλιοστάσιο!
~*~ Ευλογίες σε όλους ~*~