Lughnasadh 2021: Tuatha Dè Danann

       Την 1η Αυγούστου του 2021, ο Τροχός του Έτος μας φέρνει στη Lughnasadh, τη γιορτή του Κέλτικου Θεού του Φωτός και των ανθρώπινων δεξιοτήτων, Lugh. Στα προηγούμενα άρθρα μας για το 2018, 2019 και 2020, είδαμε τη σημασία της γιορτής και τους μύθους που περιβάλλουν τον πολυτεχνίτη Πολεμιστή Θεό.
       Φέτος, το 2021 θα πάμε ένα βήμα παραπέρα διεύρυνοντας τη γνώση μας ακόμα περισσότερο. Ο Θεός Lugh ήταν ο Βασιλιάς της Tuatha Dè Danann, μιας φυλής Ιερών Όντων,  καταγόμενα από τη θεά Danu,  τη μητέρα-Θεά της Γης, των Νερών, της νίκης και της γονιμότητας.

       Ποια όμως είναι αυτή η φυλή; Ποια η μυθική ιστορία της; Ποιοι οι μυθικοί θησαυροί της; Πως εκείνη η Μυθική φυλή συνδέεται με τις σύγχρονες φυλές που κατοικούν στα ίδια μέρη;

       ​Πάμε λοιπόν να βουτήξουμε στους κέλτικους μύθους της Tuatha Dè Danaan....

       Όλες οι μαγικές, μυθικές νεράιδες και τα ξωτικά της ιρλανδικής λαογραφίας προέρχονται από μια αρχαία θεϊκή φυλή που ονομάζεται Tuatha Dè Danaan, ή «οι άνθρωποι της Μητέρας Θεάς Danu». Οι Tuatha Dè ήταν η τελευταία φυλή θεών που κατοίκησαν στην Ιρλανδία πριν νικηθούν από τους Κέλτες/Γαλάτες, τους προγόνους των σημερινών Ιρλανδών.
       Σύμφωνα με τον μύθο, υπήρχαν πέντε εποχές του κόσμου πριν οι θνητοί γιοι του Μιλήσιου κατακτήσουν και αποικήσουν τη γη με τις δριμείς σιδερένιες λεπίδες τους και τους γήινους τρόπους τους. Πριν από τον ερχομό των Μιλήσιων ήταν η εποχή που η μαγεία ήταν απτή και ο δρυιδισμός είχε μεγάλη δύναμη. Ήταν εκείνη η πέμπτη εποχή των Tuatha Dé Danann που συγκέντρωσαν τις δεξιότητές τους και τις γνώσεις τους για τη μαγεία και τον αποκρυφισμό σε τέσσερις διαφορετικές μυθικές πόλεις.

Οι Τέσσερις Μυθικές Πόλεις της Tuatha Dé Danann
       Οι τέσσερις αυτές πόλεις δημιουργήθηκαν ώστε ο καθένας να μπορεί να βρει το πεπρωμένο του σε αυτές. Τα ονόματα αυτών των πόλεων ήταν Fálias των επιστημών, Goirias της πίστης, Muirias το φρούριο των κορυφών και Fionnias η λαμπερή.
       Σε αυτά τα μέρη μελετούσαν τις απόκρυφες γνώσεις και όλες τις τέχνες που ήταν γνωστές, πολεμικούς τρόπους, πρακτική μαγεία, και δρυϊδισμό. Τα πιο αρχαία κείμενα στο Lebor Gabála Érenn ή "Το Βιβλίο της Επιδρομής της Ιρλανδίας" μας λένε ότι έλεγαν την ιστορία τους με έξυπνες λέξεις ομορφιάς και ποίησης, τόσο όμορφα φτιαγμένα ώστε να τα θυμούνται όλοι όσοι τα άκουγαν, και ότι οι δάσκαλοί τους ήταν τέσσερις Δρυίδες.
       Τα ονόματα αυτών των τεσσάρων δρυίδων ήταν Mórfheasa στη Fálias, Easras στη Goirias, ο Uiscias στη Fionnias και Séimhias στη Muirias. Αυτοί οι σοφοί άντρες και αφηγητές παραμυθιών εργάστηκαν δυναμικά και έδεσαν τη δύναμή τους με τέσσερις θησαυρούς που έφεραν οι Tuatha Dè όταν έφτασαν σε αυτά τα μέρη.

       Από την πόλη Fálias προήλθε η Lia Fáil, η Πέτρα των Βασιλιάδων, η οποία τοποθετήθηκε στο Teamair, ή Tara όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Κάθε φορά που ο αληθινός βασιλιάς της Ιρλανδίας ανέβαινε πάνω της, η πέτρα θα φώναζε με μεγάλη φωνή σαν βροντή ή σαν το βαθύ βρυχηθμό ενός ποταμιού κάτω από τη γη. Όλη η γνώση ήταν κρυμμένη στα στριφογυριστά γλυπτά της. Κάποιοι λένε ότι μεταφέρθηκε από την Τάρα σε άλλα μέρη, αλλά η αλήθεια δεν έγινε ποτέ γνωστή.

       Ο Δρυίδης Easras στη Goirias, όπου κάθε λέξη ήταν μια προσευχή, έδεσε τη μοίρα του με το Δόρυ του Lugh του Ασημοχέρη. Εκείνος που κρατούσε το Δόρυ του Πεπρωμένου δεν μπορούσε να χάσει στη μάχη και κανένας δεν μπορούσε να σταθεί ενάντια στον άνθρωπο που το κρατούσε. Αν ο ιδιοκτήτης του το έχανε ωστόσο, τότε σίγουρα έπρεπε να πεθάνει. Το Δόρυ του Lugh είχε ταξιδέψει πολύ μακριά σε μακρινά εδάφη με την πάροδο των αιώνων, αποκτώντας μια σκοτεινή φήμη, διότι αποτελούσε τη φιλοδοξία των τυράννων και των πολέμαρχων καθότι έγινε ένα εργαλείο για να σκοτώνει ήρωες. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται πραγματικά, και ίσως αυτό είναι για το καλύτερο.

     Το Claímh Solas, το Ξίφος του Φωτός, σφυρηλατήθηκε από τον Uiscias στην καυτή ζέστη των χυτηρίων του Fionnias και το έφερε ο Nuada που το έφτιαξε ο ίδιος. Μόλις τραβηχτεί, πρέπει να σκοτώσει αυτόν για τον όποιον σηκώθηκε, και δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει από την οργή του. Έκαιγε με μια παλλόμενη θερμότητα και ένα εκτυφλωτικό φως. Το σπαθί καρφώθηκε στο στήθος του Θεριστή των Ψυχών που στάλθηκε για να συλλέξει τις ψυχές των νεκρών της Δεύτερης Μάχης του Moy Tura όπου οι Φομοριανοί ηττήθηκαν. Αφού το Σπαθί έπληξε το Θεριστή, έπεσε στα απύθμενα βάθη του Κάτω Κόσμου. Οι θρύλοι λένε λένε ότι μια βασίλισσα των νεραιδών το έκλεψε και το δανείζει σε ήρωες που ολοκληρώνουν τρεις άθλους για εκείνη.

       Και, τέλος, από το χέρι του Séimhias στη Muirias δόθηκε το Τσουκάλι της Αφθονίας που ονομάζεται Undry του Dagda Mór, τον πατέρα των πολλών, και κανένας δεν μπορούσε να απομακρυνθεί από το Τσουκάλι αυτό ανικανοποίητος. Τα νερά του μπορούσαν να θεραπεύσουν οποιαδήποτε πληγή και ακόμη και να ξαναζωντανέψουν τους νεκρούς, και δεν είχε βυθό - πράγματι, μερικοί λένε ότι ήταν ένα πέρασμα στον Αλλόκοσμο, από το οποίο ένας ταξιδιώτης μπορούσε να επισκεφτεί τα μαγικά νησιά και ακόμη και να επιστρέψει στις πόλεις από όπου ήρθε η Tuatha!

Η Μάχη του Magh Tuireadh- Η αρχή των Tuatha Dè
      Οι Fir Bolgs ήταν οι άρχοντες της Ιρλανδίας πριν από την απόβαση στις ακτές των Tuatha Dè Danann. Διαφορετικές εκδοχές του μύθου λένε ότι οι Tuatha Dè ήρθαν στη στεριά μέσα ένα πυκνό σύννεφο ή έπλευσαν με πλοία, τα οποία στη συνέχεια έκαψαν για να μην καταφέρουν ποτέ να υποχωρήσουν. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η άφιξή τους σκεπάστηκε από τους Fir Bolgs με ομίχλη ή καπνό, που λέγεται ότι διήρκεσε τρεις ημέρες και νύχτες. Όταν ο αέρας καθάρισε, ακολούθησε η πρώτη μάχη της Magh Tuireadh.
       Ο βασιλιάς των Tuatha Dè Danann, ο Nuada, οδήγησε τον λαό του στη νίκη, αλλά έχασε ένα χέρι όταν ένας από τους Fir Bolgs του το έκοψε. Τη θέση του πήρε ένα μαγικό ασημένιο χέρι που κουνιόταν ακριβώς όπως το αρχικό του χέρι, αλλά ακόμα κι έτσι, οι Tuatha Dè θεώρησαν ότι ο Nuada ήταν λιγότερο από τέλειος και οπότε ακατάλληλος για να διατηρήσει τη θέση του στο θρόνο. Εξέλεξαν τον Bres τον Όμορφο για να τους κυβερνήσει, η μητέρα του οποίου ήταν μια Tuatha Dè, αλλά ο πατέρας του ήταν βασιλιάς των Φομοριανών, μια φυλή ημίθεων που συνδέεται με το άγριο χάος. Αυτή η επιλογή έγινε σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί η ειρήνη μεταξύ των Φομοριανών και των Tuatha Dè.

Βασιλιάς Lugh
       Ωστόσο, ο Bres ήταν ένας άπληστος τύραννος που δεν συμπεριφερόταν καλά στο λαό του. Συγκεντρώνοντας τον πλούτο για τον εαυτό του, ο Bres προσέβαλε τους θεούς της φυλής αντιμετωπίζοντάς τους σαν ταπεινούς υπηρέτες. Οι Tuatha Dè τον εκδίωξαν τελικά από το θρόνο και ο Bres πήγε κλαίγοντας στον πατέρα του. Έπεισε τους Φομοριανούς να επιτεθούν στους Tuatha Dè, οι οποίοι είχαν επαναφέρει τον Nuada ως βασιλιά επειδή ένας μαγικός θεραπευτής είχε αποκαταστήσει το αληθινό του χέρι.
       Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μάχης της Magh Tuireadh, ο Φομοριανός Balor σκότωσε το Nuada. Ο Lugh ο Μακρυχέρης, ο Tuatha Dè Θεός του Ήλιου, έφυγε από τον κύκλο της φρουράς του και πήγε στο πεδίο της μάχης, σκοτώνοντας τον Balor και τρομοκρατώντας τους υπόλοιπους Φομοριανούς ώστε να φύγουν. Έτσι, ο Lugh έγινε ο επόμενος βασιλιάς.
       Για πολλά χρόνια οι Tuatha Dè Danann ζούσαν ειρηνικά, εξασκώντας την τέχνη και τη μαγεία τους στο Σμαραγδένιο Νησί. Ο Dagda ο Καλός, ο θεός της γονιμότητας των Tuatha Dè, κληρονόμησε το θρόνο μετά τον Lugh, και οι εγγονοί του Dagda συνέχισαν τη βασιλική γραμμή έως ότου οι Μιλήσιοι ανακάλυψαν τη γη. Αρχικά, οι Tuatha Dè προσπάθησαν να διαπραγματευτούν με τους εισβολείς, οι οποίοι ήταν Κέλτες από την Ιβηρική χερσόνησο κοντά στην Ισπανία.
       Ο Amergin, ένας σπουδαίος ποιητής και δρυίδης των Μιλήσιων, συνομίλησε με τη θεά Eriu και σχεδόν πείστηκε να τη λατρεύει σα θεά και να συζήσουν η ανθρώπινη φυλή μαζί με τη Θεική Φυλή των Tuatha Dè. Ο παλαιότερος Μιλήσιος Άντρας, ο Donn, ωστόσο, δεν το ανεχόταν. Πίστευε ότι οι δικοί του θεοί τους είχαν οδηγήσει εκεί και ήθελε να τους τιμήσει. Ο Donn σύντομα πνίγηκε, καταραμένος από την Eriu. Οι αρχηγοί μίλησαν με τον Amergin και τους Μιλήσιους και στη συνέχεια κύρηξαν πόλεμο στους Tuatha Dè Danann.

Τι συνέβη στους Tuatha Dè Danann;
       Παρόλο που οι Tuatha Dè προκάλεσαν μια μαγική καταιγίδα για να διώξουν τους Μιλήσιους, ο Amergin ηρέμησε τον καιρό με τους στίχους του. Στη συνέχεια, οι Tuatha Dè ηττήθηκαν γρήγορα, αλλά οι Μιλήσιοι πήραν το όνομα Eriu ως δικό τους για να προσδιορίσουν τη νέα τους περιουσία, την οποία ονόμασαν Ιρλανδία (μερικές φορές αναφέρεται ως Eriu ή Eire σήμερα). Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί θρύλοι για το τι συνέβη τότε με τη θεϊκή φυλή.
       ​Μερικοί λένε ότι ο Amergin χώρισε τη γη και παραχώρησε το υπέδαγος στους υπόλοιπους Tuatha Dè, ενώ η δική του φυλή ανθρώπων ζούσε και περπατούσε πάνω στη γη. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι η Danu έστειλε πολλούς από τους Tuatha Dè να ζήσουν στη Tìr na nÒg και βρήκε σπίτια κάτω από τη γη για τους άλλους που δεν ήθελαν να φύγουν.

Οι Sidhe
       Μια άλλη εκδοχή λέει ότι οι Tuatha Dè δεν πολέμησαν καθόλου τους Μιλήσιους επειδή η ικανότητά τους στην προφητεία τους έδειξε ότι οι Μιλήσιοι ήταν προορισμένοι για να ζήσουν και να κυβερνήσουν στο νησί την έκτη εποχή του κόσμου. Σε αυτή την ιστορία, οι Tuatha Dè προετοίμασαν τα μελλοντικά τους βασίλεια κάτω από διάφορους λόφους και κατέφυγαν στις υπόγειες κατοικίες τους όταν οι Μιλήσιοι έφτασαν με τα πλοία τους.
       Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, οι Tuatha Dè εξορίστηκαν να ζήσουν κάτω από την επιφάνεια της γης, σε λόφους ή αναχώματα. Έγιναν γνωστοί ως «Aes sidh», ή άνθρωποι του λόφου. Κατοικούν στα υπόγεια παλάτια και τις πόλεις τους, και μερικές φορές εμφανίζονται πάνω από τη γη, για να ανταλλάξουν θνητά παιδιά με παιδιά νεράιδες, να πραγματοποιήσουν ευχές σε ανθρώπους ή να εμπλακούν με άλλες κατεργαριές. Οι Sidhe, που ονομάζονται επίσης Ξωτικά ή «ανθρωπάκια» λέγεται ότι εξακολουθούν να κατοικούν στην Ιρλανδία σήμερα, εξασκώντας μαγεία και κάνοντας αταξίες στα ένδοξα, λαμπερά βασίλεια τους στους διασκορπισμένους νεραιδολόφους στη γη του Σμαραγδένιου Νησιού.

     Παρακάτω ακολουθεί ένας συντονισμός του Steve Nobel, ενός εξαίρετου συγγραφέα και δημιουργού συντονισμών, στην αυθεντική δόνηση των Tuatha Dè Danann...

Να έχετε μια υπέροχη Lughsanadh
~*~ Ευλογίες σε όλους ~*~